This is the website of the Shouraizou study project, which ended April 2005. The project has been a tremendous succes.
The website is archived to give you an insight into the project. Please notice that most content will be outdated and not applicable anymore.
Download the published reports ('Download Reports') or contact us ('Contact Information') for more information about Shouraizou.
Shouraizou
indent  Homepage
indent  Japanese 日本語版
indent  Project Summary
indent  Study Tour
indent  Study Tour (reports)
   indent  Osaka (01-08 nov)
   indent  Nara (09 nov)
   indent  Tokyo (10-17 nov)
     indent  10 nov (wo)
     indent  11 nov (do)
     indent  12 nov (vr)
     indent  13 nov (za)
     indent  14 nov (zo)
     indent  15 nov (ma)
     indent  16 nov (di)
     indent  17 nov (wo)
   indent  Sendai (18-20 nov)
   indent  Akita (21-22 nov)
   indent  Tokyo (23-24 nov)
indent  Study Tour (pictures)
indent  Pictures (other)
indent  Organization
indent  People
indent  References
indent  Download Reports
indent  Contact Information

Students
indent  Introduction
indent  Research Project
indent  Japanese Course
indent  Contract Research
indent  Japan Symposion
indent  Final Symposium

Companies
indent  General Information

Log In
Username

Password






Search Web Pages





11 nov (do)

Donderdag 11 november

Je hebt van die dagen dat je maar beter in bed kunt blijven liggen. Je hebt ook van die dagen dat je erg blij bent dat je je bed uit bent gekomen. De dag van vandaag viel typisch in de laatste categorie! Vanwege het drukke programma hebben we op het laatste moment afgezien van een bezoek aan de vismarkt van Tokyo, waarvoor we half 5 op hadden moeten staan. Aangezien de avondprogramma’s komende week iets minder hectisch zijn, zal het bezoek precies een week later plaatsvinden, ook omdat we de dag erna een Shinkansen-reis naar Sendai in plaats van een drukke excursiedag te volbrengen hebben. Bij vertrek uit Nederland was ik geen visliefhebber, maar inmiddels heb ik zeedieren (vooral goed geprepareerd mijn bord, maar ook in aquaria) leren te waarderen. Naar de vismarkt kijk ik dan ook nu al uit!

Vandaag was de eerste volledige dag met professor *bleep* Lodder: omdat Leon Abelmann en Kees Slump ons wat eerder moesten verlaten en Ton Mouthaan op het laatste moment moest afzeggen, dreigden we vorige week even zonder begeleider een vijftal excursies te moeten doen. In een land als Japan eigenlijk niet acceptabel en we waren dan ook erg blij dat *bleep* ons uit de brand wilde helpen. Bijkomend voordeel voor hem (en stiekem ook wel voor ons) is dat hij een drietal Japanse vrienden kon ontmoeten. Gisteren heeft hij even bij kunnen praten met Onoue, die tot voor kort bij hem op de vakgroep werkte en ook voor Shouraizou veel heeft gedaan: Johan’s indrukwekkende kennis van de Japanse taal komt mede voort uit de vele middagpauzes die zij samen hebben doorgebrach. Vandaag kwamen we bij Hitachi en Toshiba respectievelijk Furusawa en Masuda tegen: beiden hebben net als Onoue een tijdje op de UT doorgebracht. Die laatste heeft ons weer met een aantal excursies in Japan geholpen en is ook al eens een dagje in de studiereiskamer ‘toko’ wezen bellen en internetten, toen hij toch in ‘de buurt’ (lees: Wenen) was. Bij beide bedrijven kregen we dan ook een zeer hartelijke ontvangst en een bijzonder interessant programma.

De ochtend was voor Hitachi, waar we een hele reeks lezingen kregen, omdat onze groep wat groot was voor een rondleiding. Een keur aan sprekers en onderwerpen passeerde de revue, maar ik denk dat de afsluitende sheet van Inoue-san toch het meest is blijven hangen. Aozoratenjo! Hij gebruikte dit Japanse woord, wat vertaald kan worden als “the sky is the limit”, om ons aan te sporen als studenten onze nieuwsgierigheid te volgen, ideeën ten uitvoer te brengen en ons vrij te bewegen. Een opmerkelijk geluid in een land dat we tot nu vooral beleefd hebben als conservatief, als het gaat om relaties tussen personeel en superieuren. Het was erg interessant om met hem van gedachten te wisselen over oorzaken van en mogelijke veranderingen deze culture verschillen tussen Nederland en Japan, die (zoals we in ons voorverslag hebben geconcludeerd) innovatie duidelijk beïnvloeden. Een andere presentatie ging over EFSOT, een door overheden gefinancieerd internationaal samenwerkingsproject tussen vele bedrijven en universiteiten in Japan, Nederland en vele andere landen. Dit projet gaat over loodvrije soldering, iets wat ons als EL’ers natuurlijk meteen aan praktische wortels doet denken.

Voordat we koers zetten naar Toshiba, was er nog even tijd voor een bijzondere lunch bij Hitachi, de eerste bij een bedrijf in Japan. Deze werd ‘bento’ geserveerd in mooie bakjes en was bijzonder smakelijk, gevarieerd en vullend. Het mooiste vond ik echter te zien dat iedereen de aanwezig vork negeerde en meteen overging tot het eten met stokjes. De Nederlandse invasie is al helemaal geïntegreerd! Bij Toshiba kwamen we angstvallig stipt op tijd aan (Japanners hebben het Just In Time systeem ontwikkeld, zullen we maar zeggen) en onze gastheren stonden dan ook al vol ongeduld te wachten. We hadden tijdens de voorbereiding al te horen gekregen dat ons bezoek als een ‘official state call’ werd gezien en dat was duidelijk te merken. De vice-president en tevens R&D-baas van Toshiba was kort van de partij en de rest van de middag werden we vergzeld door een aantal personen die kort onder hem opereren en een aantal vooraanstaande wetenschappers. De presentaties bij Toshiba over het bedrijf zelf en DVD HD-technologie vond ik persoonlijk perfect. Ze waren erg to-the-point en er werden geen onnodige of inhoudsloze krachttermen gebruikt Toen die presentaties ook nog eens gevolgd werden door een lab-tour waarin we onder meer een 3D-TV en een DNA-analyzer kregen te zien, was de middag helemaal naar wens. Na een flinke vragensessie namen we afscheid en ondernamen we de reis met gehuurde bus, terug naar het hotel.

Die ritjes met de huurbus waren de hele dag trouwens een feest. Onze aardige 22-jarige hostess vermaakte ons met semi-informatieve en semi-begrijpbare zinnetjes, alsmede met onverstaanbare maar toch wel mooie zang en korte gesprekjes in (voornamelijk) Japans, Wij beloonden dat uiteraard met voorbeeldig gedrag, het zingen van het elektrotechnische volkslied ‘de Vlieger’ en het maken van allerlei foto’s. Ook werden contacten gelegd om ervoor te zorgen dat we vrijdagavond niet alleen in Tokio hoefden te gaan stappen. Het avondprogramma was erg gemakkelijk: dat was er niet! Iedereen kreeg geld om wat te gaan eten en ik koos er met mijn groepjes voor een noodle-bar in te duiken. Erg gezellig gegeten en wat Japanse sake gedronken, nog genoten van een biertje buiten bij het hotel, nog wat vergaderd met commissieleden en toen was het tijd om te gaan slapen. Als ik dat ik dit tik, hebben mijn kamergenoten de eerste bomen al omgezaagd en ik besluit bij deze hun snel te gaan volgen. Morgen vroeg weer op!

Roland Meijerink

Created on 10/22/2004 02:48 PM by RolandMe
Updated on 11/14/2004 02:54 PM by MartinW
 Printable Version

In cooperation with
IEEEScintilla
University of Twente

Sponsors
Werken bij Philips
Careers at Shell
MESA+
Freerider.nl